Overzicht

Ditjes & Datjes: Nederland

De spiegel van juf Kiet en haar leerlingen

De spiegel van juf Kiet en haar leerlingen

Een jongen loopt naar een grote spiegel, samen met zijn juf die enthousiast tegen hem praat. Hij laat een flauw lachje zien. Zijn ogen stralen verdriet uit: wat is het verhaal achter zijn gezicht?

Fruitvliegjes-politiek

Fruitvliegjes-politiek

Fruitvliegjes en politiek. Twee verschillende woorden die weinig met elkaar te maken lijken te hebben. Toch zie ik één overeenkomst.

Bingo-eieren. Mede mogelijk gemaakt door fipronil.

Bingo-eieren. Mede mogelijk gemaakt door fipronil.

Ik houd best van een eitje. Biologisch en niet te blubberig gekookt. Bij voorkeur tijdens een luie ochtend zodat ik alle tijd kan nemen voor het ontbijt. Een klein ontspanningsmoment: hapje voor hapje -heerlijk mindful dus- en met een snufje zout een ei verorberen. Dit ritueel is behoorlijk verstoord.

Tjongejonge(ns)... SIRE, wat doe je nu?

Tjongejonge(ns)... SIRE, wat doe je nu?

Komkommertijd: hét moment voor SIRE om een nieuwe campagne te lanceren over jongens. Half Nederland verslikte zich gisteren in hun komkommer en er kwam een hele discussie op gang. Het heeft mij eveneens aan het nadenken gezet, maar niet op de manier die SIRE voor ogen heeft...

Actie-breien: hartjes tegen de gasboringen

Actie-breien: hartjes tegen de gasboringen

De afgelopen weken heb ik vrij veel activiteiten ondernomen die normaal gesproken buiten mijn comfort-zone liggen. Een voorbeeld van zo'n enorm moeilijk ding is... Breien. Niet zomaar breien, maar actie-breien.

De fakkeloptocht in Groningen (en over waarom ik daarna de neiging had om de televisie uit het raam te gooien)

De fakkeloptocht in Groningen (en over waarom ik daarna de neiging had om de televisie uit het raam te gooien)

Wie 'A' zegt, moet ook 'F' zeggen… Vorige keer schreef ik over de gevolgen van de Aardgaswinning. Ik had toen niet het flauwste vermoeden dat ik precies twee weken later op de Vismarkt zou staan met een vlammende Fakkel in mijn hand. Klaar voor de 'F' van Fakkeloptocht.

De grote (on)macht van het Gronings gas

De grote (on)macht van het Gronings gas

In Groningen hoor ik het kraken. Een onheilspellend geluid dat niets te maken heeft met het feit dat ik afgelopen weekend op dun ijs stond (doodeng vond ik dat, dat gekraak onder mij).

Kop-zorgen

Kop-zorgen

Als kind raakte ik soms van streek. Door woorden die hard bij mij aankwamen. "Schelden doet geen zeer," zeiden de volwassenen dan: "Een spijker in de kont, dat helpt veel meer." Ik moest mij van rare woorden niks aantrekken. Woorden waren maar woorden. Toch?

De identiteitscrisis van een (ex-) Drent?

De identiteitscrisis van een (ex-) Drent?

Toen ik voor de allereerste keer alleen met de trein reisde, was ik net zeventien. Spannend: helemaal van Assen naar Groningen. Een reisafstand van nog geen twintig minuten. Een reis tussen twee verschillende werelden.

Een aardbeving onder de fundering

Een aardbeving onder de fundering

Afgelopen zaterdag was er een aardbeving, als gevolg van de gaswinning. Helaas komt zoiets vaker voor: deze had een kracht van 1.1. Toch was de impact groot: het epicentrum bevond zich namelijk precies onder het huis van mijn schoonfamilie.

De reset-knop van de wereld

De reset-knop van de wereld

Een tijdlang leek de aarde stil te staan. Eind maart hoopte ik nog even dat alle wereldleiders keihard '1 april!' zouden roepen. Dan zouden we beseffen dat dit alles gewoon een slechte grap was, elkaar in de armen vliegen en opgelucht ademhalen. Gelukkig was het maar een droom...

Een beetje op reis

Een beetje op reis

Het is lang geleden dat ik in een rij heb gestaan. En ook nog eens met mijn paspoort in de hand dat ik al een paar jaar niet meer heb vastgehouden. Plus allerlei andere belangrijke papieren die ik niet kwijt mag raken. Ik waan me op een luchthaven, net voor de allerlaatste formele controles. Het moment waarop je bijna in een vliegtuig kunt stappen, een nieuwe reis mag maken. Alleen bevind ik mij niet op Schiphol, maar in een ijshal.

Gedemonstreerd voor Groningen! En nu?

Gedemonstreerd voor Groningen! En nu?

Zaterdag, ruim een week geleden... Ik sta op de Vismarkt in Groningen. Op een vol plein én met volle handen. Het bord dat ik draag, is zwaar. Ik sta te wachten, samen met heel veel andere mensen. Bijzonder is dat we allemaal hetzelfde doel voor ogen hebben.

Archief