Schrijven valt niet altijd mee, want overal loert het verhaal van afleiding. Gelukkig zijn er ook mooie en zinvolle vormen van afleiding. Zo heb ik drie weken geleden mogen vrijwilligen in het Groninger Museum tijdens het evenement 'Stap op de loper!'
"Ik wil toch even kwijt dat ik vind dat je teveel gaapt," zegt een oudere man die ik niet ken. "O?" mompel ik. "Ja, je zit zo te gapen dat ik er zelf ook van moet gapen." Om er zeker van te zijn dat ik hem begrijp, doet de man zijn mond zo wijd mogelijk open.
"Verzamelt u plaatjes?" Wat moet ik hier nu weer op antwoorden? Ik mompel maar een beetje: "Eh nou, eh..." Ik verzamel niks van de supermarkt, maar mijn collega's misschien wel. Wacht eens even... Dat is waar ook. Ik heb geen collega's meer. "Nee, toch maar niet," zeg ik dan.
Na een tijd van schrijven, schrappen, herlezen, laten lezen, nadenken, stressen, overwegen, discussiëren, juichen, mopperen, vastlopen en doorgaan is het dan eindelijk zover. Ik heb een manuscript voor een kinderboek klaar! Natuurlijk ben ik daar ontzettend trots op.
Vanaf eind augustus schrijf ik achtergrondverhalen voor de Groninger Gezinsbode.
"Schrijft Ingrid nog wel?" Dat zou je je kunnen afvragen. Het is immers al een tijd geleden dat ik mijn laatste Ditje & Datje schreef. Rondom mijn schrijverij lijkt het vrij rustig, maar schijn bedriegt. Figuurlijk gezien (niet letterlijk natuurlijk, da's slecht voor het milieu) laat ik allerlei ballonnen op.
Doei gas, tot ziens in het museum!
15 december 2023Gedemonstreerd voor Groningen! En nu?
24 januari 2022© 2006 - Ingrid de Vries