Blog

Home Ditjes & Datjes Proefballonnen

Proefballonnen

Proefballonnen

"Schrijft Ingrid nog wel?" Dat zou je je kunnen afvragen. Het is immers al een tijd geleden dat ik mijn laatste Ditje & Datje schreef. Rondom mijn schrijverij lijkt het vrij rustig, maar schijn bedriegt. Figuurlijk gezien (niet letterlijk natuurlijk, da's slecht voor het milieu) laat ik allerlei ballonnen op.

Naast mijn werkzaamheden voor Tekstvisie houd ik mij bezig met verschillende projecten. Afgelopen jaar hebben René en ik Theater 050 online gezet. Dit platform is bedoeld om theatervoorstellingen in Groningen in de spotlights zetten.
Met Theater 050 willen wij duiding geven aan voorstellingen.

Dat vind ik tof om te mogen doen: makers interviewen en op zoek gaan naar het achterliggende verhaal. Op die manier krijg ik niet alleen de voorstelling mee, maar ook een deel van het proces. Bij iedere productie zijn allerlei elementen aanwezig zoals: verhaal, decor, techniek, organisatie, dans, spel, muziek… Alles moet op de juiste manier samenvallen en dat is een enorme uitdaging. Ik vind het interessant om te zien hoe theatermakers hiermee omgaan.

Voor Jouw Zonvakantie maak ik reisblogs en informatieve teksten. Het is mooi om te merken dat dit platform steeds groter wordt. Doordat ik ook reisblogs van andere schrijvers redigeer, kan ik virtueel meereizen naar bestemmingen waar ik nog nooit ben geweest.

Via verhalen van anderen reis ik de hele wereld over…
Er zijn zoveel mooie plekken op de wereld, besef ik nu. Dat zorgt ervoor dat de lijst van bestemmingen die ik nog wil zien, steeds langer wordt in plaats van korter.

Voor Kunstberg ben ik initiatiefnemer en projectleider; dit project wordt uitgevoerd door Stichting BeeldBepalend. Kunstberg wil jongeren die in een ziekenhuis verblijven, een mooi moment bieden waarbij de aandacht niet naar het ziek-zijn gaat. Voor Kunstberg is door verschillende mensen ontzettend veel werk verzet en dat is prachtig om van dichtbij mee te maken. Binnenkort meer hierover…
Gastdichter zijn bij De Dichtclub
Afgelopen week mocht ik als gastdichter optreden bij De Dichtclub in de Kroeg van Klaas. Superspannend. Eigenlijk praat ik vooral over het feit dat ik verhalen en columns schrijf. Gedichten schrijven doe ik af en toe ook, maar mezelf een dichter noemen… Dat heb ik eigenlijk nooit gedaan.

Dichtclub Kroeg van Klaas
Aankondiging van De Dichtclub op de website Kroeg van Klaas
Ik mag die avond acht gedichten voorlezen, waaronder Ballonnen en dat is een goede ervaring. De opzet van De Dichtclub is laagdrempelig, met dank aan de organisatie en presentator, waardoor ik mij meteen welkom voel en de zenuwen dalen naar een acceptabel niveau. Verder is het vooral inspirerend en leerzaam om naar de andere dichters te luisteren: hun onderwerpen, de taalvondsten en de verschillende manieren van schrijven.

Al met al heb ik veel nieuwe dingen mogen doen, wat ik spannend vind. Het is echter fijn om te merken dat de meeste activiteiten gewoon goed gaan; of je deze nou voor de eerste of tachtigste keer onderneemt. Dat stelt mij gerust.

Nog steeds valt er genoeg te leren en te ontdekken: ook dát is een mooi uitgangspunt, vind ik. Wordt vervolgd…

Ballonnen

Ik kon niet wachten
tot ik tien zou zijn
tien ballonnen ophangen
elf jaar leek mij nogal oud.

De duivel was toen
vermomd als cactus
hij liet mijn blijdschap knappen
door ballonnen te verleiden.

Soms deed hij zich voor
als een blauwe hemel
onweerstaanbaar als de zon
de hel had veel ballonnen.

Onzin denk ik nu
of toch niet, op straat
vind ik dode ballonnen
ooit gevuld met vrolijk gas.

Nooit ingeademd
voor een verjaardag
kinderfeest of welkom thuis
maar geoogst om de inhoud.

De stad is eenzaam
geen leegte is met
ballonnen op te vullen
ik had tien moeten blijven.

Archief