Afgelopen Hemelvaartsdag kon je van alles doen: dauwtrappen, kerkdiensten bezoeken, met samengeknepen billen op de bank afwachten op hét verlossende nieuws (Hoera, Waylon haalde toch nog de finale van het Eurovisie Songfestival) of meedoen aan een heuse revolutie. Dat laatste heb ik gedaan, samen met een massa mensen. Locatie: een enorme schroothoop bij zonsondergang.
Een voorstelling geven op unieke locaties, dat kun je prima aan theatergezelschap PeerGrouP overlaten. Afgelopen zomer kwam ik door hun toedoen op het dak van de Big Building terecht. Ik was getuige van een indringende voorstelling over het najagen van geluk. De stad Groningen lag aan onze voeten: mooi en kwetsbaar tegelijkertijd.
PeerGrouP, foto: René de BoerOok bij de voorstelling Missie zkt. Massa (een PeerGrouP productie in samenwerking met Kat op het Spek) is gekozen voor een opmerkelijk buitenpodium: een schroothoop in de omgeving van de Winschoterweg. Hoogtevrees hoeft het publiek dus niet te hebben, maar of je altijd veilig en rustig kunt blijven zitten blijft natuurlijk de grote vraag.
Spelers Thijs Prein en Merijn de Jong doen er in ieder geval alles aan om de massa in beweging te houden. Hun personages Viktor Chlebnikov en Vladimir Majakovski willen namelijk de wereld opnieuw opschudden, honderd jaar na de Russische revolutie. Als echte revolutionairs – gewapend met een terreinwagen, oplegger en een multifunctionele dixi – zijn zij op zoek naar idealistische mensen die meewerken aan het realiseren van hun idealen. Kalm op een bankje zitten is niet de bedoeling.
Nee: een echte revolutionair gaat natuurlijk niet zitten afwachten. Maar ja, dat doe ik wel.
Ik voel mij daar wat ongemakkelijk onder. Het liefst wil ik helemaal in de voorstelling opgaan en meedoen met de massa, maar stiekem vind ik het interessanter om te zien hoe iedereen enthousiast meehelpt aan de revolutie. Ik ben dus eigenlijk een vreselijk luie slechte revolutionair. Maar ja: het is dan ook fantastisch om de voorstelling van een gezonde afstand te bewonderen, er gebeurt namelijk ontzettend veel tegelijkertijd…
Uiteraard kan niemand om het 'derde personage' heen: de schroothoop. Dé plek waar alles gebeurt en waar de sfeer wordt bepaald. Door het avondlicht lijkt die enorme berg telkens van kleur te veranderen. Dan hebben we natuurlijk de dixi: normaal gesproken een ding waar de meeste mensen (inclusief ikzelf) liever met een grote boog omheen lopen, maar na de wonderlijke capriolen van de spelers besef ik dat de mensheid de dixi tekort doet.
Een visueel spektakel met rauwe randen…
De spelers maken perfect gebruik van de mogelijkheden van het terrein en dat is, gecombineerd met de immense lucht, een plaatje om te zien. Het scenario (geschreven door Ko van den Bosch) bevat een bitterzoete inhoud. Er zijn genoeg luchtige momenten in de voorstelling, maar door de scherpe en donkere monologen blijft de bezoeker op zijn hoede. En terecht.
We bekijken de wereld met de eigenzinnige blik van Viktor en Vladimir: ongeveer honderd jaar na de Russische revolutie. Wat is er eigenlijk gebeurd na deze revolutie? Is er echt wat veranderd? Het is aan de massa om hier verder over na te denken.
PeerGrouP weet wel raad met een dixi, foto: René de BoerMeer informatie over de voorstelling 'Missie zkt. Massa' en de locaties vind je op de website van PeerGrouP.
OOG TV heeft op 14 mei een item uitgezonden over 'Missie zkt. Massa' (Hartje Stad).
